ఎక్కడిది గానం?

ఎవరిదా గొంతు?

                           అమావాస్య రాత్రి. సముద్రతీరం. అలలు ఉవ్వెత్తున ఎగసి పడుతున్నాయి. తీరం వెంబడి, పిచ్చిగా పరిగెడుతోంది శివాని. ఆ గానం ఆమెని పిచ్చిదాన్ని చేస్తోంది. ఎదో అనాది దాహాన్ని తట్టి లేపుతోంది . తెలుసుకోవాలి. ఆ సంగీత మూలాల్ని తెలుసుకోవాలి. ఎక్కడ? ఎలా? ఏ బాషా? సంగీతానికి మించిన భాషముంది ? మేఘాలు ఘర్జించాయి. సముద్రపు అలలు గొంతు కలిపాయి. ప్రశ్నలు మునేసి పరిగెడుతోంది . అయినా కుబుసం విడిచిన కాలసర్పం ఆమెని కాటు వెయ్యడానికి నోరు తెరుస్తూనే ఉంది. ఈ గానానికి మూలాలు శోధించేదాకా కాలసర్పాన్ని కాలికింద తొక్కి పెట్టి పరిగెడుతోంది. పసిపిల్లలు, పక్షులు, పువ్వులు, సెలయేళ్ళు అన్ని ఆ మహా సంగీతానికి శృతి కలుపుతున్నాయి.

                       ఆ గానం తనకే వినిపిస్తోందా? అందరికి వినిపిస్తోందా? అది వినిపించడం వరమా శాపమా? అదిగో మళ్ళి ప్రశ్నలు... కాలసర్పం కోరలు సవరించుకుంటున్నట్టుంది....... మళ్ళి మౌనాన్ని ఆశ్రయించింది... నిశ్శబ్దంలో ఆ గానం మరింత స్పష్టంగా... ఆమె నిశ్శబ్దానికి మరింత దగ్గరగా, సంగీతం శబ్దమా? నిశ్శబ్దమా? నిశ్శబ్దం పట్ల ఎరుక కోసం శబ్దమా?