శ్రీ (మొల్ల) రామాయణము

పీఠిక

(కథా ప్రారంభము - అయోధ్యా పుర వైభవము - దశరథుని ధర్మ పాలనము దశరథుఁడు పుత్రకామేష్టి కావించుట - సురల మొఱ లాలించి శ్రీమహావిష్ణు వభయ మొసఁగుట - అగ్నిదేవుఁడు ప్రత్యక్షమై దశరథునకుఁ బాయస మిచ్చుట - కౌసల్యా కైకేయీ సుమిత్రల దౌహృద లక్షణములు - శ్రీరామ భరత లక్ష్మణ శత్రుఘ్నుల యవతారము - యాగ రక్షణమునకు రాముని బంపుమని విశ్వామిత్రుని వేఁడికోలు - కౌశికుని యాజ్ఞపై రాముఁడు తాటకను గూల్చుట - రాముఁడు రాక్షసులను జంపి తపసి జన్నమును గాచుట శ్రీరాముని పాదధూళి సోక నహల్యయైన శిల - స్వయంవరము - శివధనువు నెక్కుపెట్టిన ధీరునకు సీత నిత్తునని జనకుని ప్రకటన - రాజకుమారులు శివ చాపమును గదల్ప నోడుట - ముని యానతి శ్రీరామునిచే శివ ధనుర్భంగము - సీతారాముల కల్యాణవైభవము - దశరథరాముని గని పరశురాముని యధిక్షేపము - శ్రీరాముఁడు పరశురాముని నారాయణ చాపముతోఁ గూడ విష్ణుతేజము నందికొనుట - ఆశ్వాసాంత పద్యగద్యములు)

 

శ్రీ మహిమాభిరాముఁడు వ

          సిష్ఠ మహాముని పూజితుండు సు

త్రామవధూకళాభరణ

          రక్షకుఁ డాశ్రితపోషకుండు దూ

ర్వామలసన్నిభాంగుఁడు మ

          హాగుణశాలి దయాపరుండు శ్రీ

రాముఁడు ప్రోచు భక్తతతి

          రంజిలునట్లుగ నెల్లకాలమున్.

అర్థాలు: శ్రీమహిమ+అభిరాముడు = మహిమావంతుడైన రాముడు; వసిష్ఠ మహాముని పూజితుండు; సుత్రామ = ఇంద్రుని; వధూ = భార్య అయిన శచీదేవి; కళ + ఆభరణ............